…ve ben

Kara sayfaya açılan beyaz bir leke,
Düşünceye yön veren mantıklar da,
Ve ben.
Yine ben.
Kanıtlanmamış dayanağa karşı boş teoriler,
Yanlışların buluşamadığı yerde,
Ben.
Yine ben.
Gök gürültüsünün üstünde,
Toprağa değen inleme
Kapıların açıldığı yerde,
Ben.
İnatla geçmişe,
Gururunu iyiliğe yediren ben.
Ve son durakta,
Beni bana bağlayan ben,
Ruhun bedenden ayrıldığı yerde,
Hatalara dayanak ben,
Ağlar geçmişe,
Ömrünü düşünse de,
Ömrün bittiği yerde,
Ben.

Rana Saraç

(Kaynak:http://ipsikoloji.wordpress.com/sizofrenik-siir/)